Krem

Verð ekkert annað en pirruð þegar ég sé svona fréttir.  Djöful á fólk allt of mikinn pening ef það getur notað því sem nemur hálfum mánaðarlaunum láglaunafólks í e-ð krem sem gerir hvort eð er ekkert gagn.  Það ætti augljóslega að taka af svona fólki fjárforræðið þar sem það hefur greinilega engan skilning á gildi peninga.  Nú eða að gefa peninginn til Mæðrastyrksnefndar og kaupa sér túbu af Nivea kremi í Bónus í staðinn.

Íslenskar konur nota 45 þúsund króna andlitskrem

The Truth about Food

Elska heimildaþættina á Rúv á mánudögum sem fjalla um mat.  Ég þoli nefnilega ekki svona mýtur um að ef maður éti þetta eða hitt verði skrokkurinn allt annar.  Það hlakkar því oft í mér þegar ég sé að ýmislegt af þessu dóti er rangt sem fólk hefur áður fullyrt að sé dagsatt.  Eins og þetta að fólk eigi að drekka fullt af vatni til að fá fallega húð; kjaftæði.  Afeitrun sé afskaplega góð fyrir kroppinn; kjaftæði.  Fólk er feitt af því að það er með svo hæg efnaskipti; kjaftæði, þú borðar bara eins og svín!

Gæðastöff sem auðvelt er að mæla með.

Búin

Helgin búin og ég búin á því.  Búið að vera nóg að gera.  Airwaves, afmæli, gestir, köttur í aðgerð og svona.  Nóg alla vega til að ég sé lúin.

Airwaves var fínt, sá allnokkrar hljómsveitir og beið alls ekkert svo mikið í röðum.  Margt skemmtilegt sem ég sá en án nokkurs vafa mesta stuðið á öllum á Bloc Party.  Djöful er ég samt fegin að vera nú laus við inngönguarmbandið sem maður þurfti að vera með þessa daga.  Bara ljótt, óþægilegt og subbulegt.  Fór alls ekki vel við tónleikaátfittin mín.

 

Fölnandi æskublómi

Þá er maður orðinn árinu eldri, nokkrum hrukkum ríkari en nokkrum æskublóma fátækari.  Ég get alveg viðurkennt það að mér þykir ekkert skemmtilegt að eldast.  Mig langar alltaf að vera ung.  Ef ég væri rík og aðeins firrtari væri ég örugglega búin að fá mér bótox. 

Áttaði mig reyndar á því í gærkvöldi að það er ekki allt fengið með æskunni.  Þegar ég og litlu systkinin þræddum Airwaves staðinu í gærkvöldi var 18 ára bróðir minn hálfgerð taugahrúga yfir því að vera stoppaður í dyrunum.  Þau voru búin að undirbúa leikþátt þar sem þau ætluðu að þykjast vera tvíburar en hann hefði gleymt skilríkjunum.  Þá rifjaðist upp fyrir mér það taugastríð sem maður átti í á yngri árum yfir því að komast inn á staði.  Ég reyndi einu sinni að komast í Sjallann áður en ég varð 18 ára, var auðvitað stoppuð í dyrunum og gat reyndar að suðað mér inn þar sem aðeins 2 mánuðir voru í afmælið, en með þeim orðum að ég ætti aldrei að gera þetta aftur.  Það sama var um Karólínu, hve maður hataðist við Vigni eigandann.  Fannst hann ógeðslega ósanngjarn að leyfa manni ekki að vera fullur 17 ára á staðnum hans.  Þvílíkt óréttlæti sem manni fannst maður verða fyrir.  Ofsóknir nánanst. 

Nú má ég hins vegar allt og það er alls ekki svo leiðinlegt! 

Airwaves

Þá er tónlistarhátíðin Airwaves að ganga í garð í kvöld.  Í fyrsta skipti sem þessi hátíð hefur verið haldin hef ég keypt mér aðgang að öllum viðburðum hennar.  Það verður þó að viðurkennast að ég er ekkert sérlega vel að mér um margar þessara hljómsveita (sbr. færslu forheimskunar hér að neðan) en ætla þó að reyna að sjá og heyra sem mest.  Litli bróðir kemur frá Akureyri til að fara á þetta dót og maður reynir bara að fylgja honum, þ.e. ef hann vill sjást með kellingunni.  Kvíði samt mest biðröðunum, hef heyrt að þær geti verið slæmar.  Eins og þeir sem til þekkja vita, þá stend ég ekki í biðröð, það er bara niðurlægjandi og leiðinlegt.  Ég hef komið mér upp því systemi að fara bara á staði sem eru ekki nógu hip og kúl til að fólk þurfi að standa í röð.  Ætli ég verði þá ekki bara að finna mér einhverjar hljómsveitir sem eru að spila sem eru ekkert hip og kúl og enginn nennir að hlusta á og því engin biðröð.  Spurning hvað hip og kúli bróðirinn segir við því.

Forheimskan

Ég er að forheimskast.  Það eina sem ég skrifa um hér inni eru tilgangslaust tuð, eina skoðunin sem ég hef á borgarstjórnarskiptum er að nýji borgarstjórinn er sætari en sá gamli. Skil ekkert í þessu REI dóti og er alveg sama.  Ég nenni varla að lesa mbl lengur, fer bara beint inn á slúðrið um frægt fólk á útlendum slúðursíðum.  Horfi á skjá einn meðan það eru fréttir í sjónvarpinu og fletti Fréttablaðinu aftur á bak og kemst aldrei lengra en að smá auglýsingunum.  Þegar ég hef gert tilraun til að fara í bókabúð til að kaupa mér Economist eða Time hef ég endað á því að fara að skoða Cosmopolitan og lesa um hvernig sé best að sminka sig.  Í stað þess að lesa heimsbókmenntir er ég að lesa enn eina Chick lit.  Þegar ég leigi mér spólu langar mig bara að taka rómantískar gamanmyndir.  Og ég á að heita einhver fræðingur!

Þetta þykir mér fyndið

Stækkið með að ýta á myndina

Vinsældalistinn

Ég er kannski ógeðslega vond en mér finnst sjúklega gaman þegar Sjálfstæðisflokkurinn er orðinn óvinsæli krakkinn sem allir hinir krakkarnir leggja í einelti.  Pirrandi samt hvað Framsóknarflokkurinn er alltaf vinsælasti krakkinn þó hann sé svona leiðinlegur. 

Sem borgarstarfsmanni finnst mér líka afar ánægjulegt að hafa ekki lengur Sjálfstæðismann sem æðsta yfirmann, mun skemmtilegra að vinna fyrir myndarlegan hrokkinhærðan jafnaðarmann.

Ellikelling

Það er orðið opinbert; ég er orðin kelling! Fékk að vita að ég er líklega með of háan blóðþrýsting.  Ekki kúl og mjög gamalmennalegt.  Oj!

Hurðir og Kringlan

Ég fór í Kringluna á laugardaginn.  Fór snemma til að lenda ekki í einhverri allsherjar geðveiki sem hefði vond áhrif á geðheilsu mína.  Stóð mig bara nokkuð vel og fann varla til nokkurs pirrings og náði meira að segja að gera þar nokkuð góð kaup.

Ekki fór það þó þannig að ekki gætti nokkurs pirrings.  Hvað er með þessar hurðir til að komast inn í Kringluna.  Af hverju getur maður ekki bara labbað beint inn?  Í staðinn þarf maður að fara inn í einhverja snúningshurð og labba hálfhring á hraða snigilsins.  Mér líður alltaf eins og bjána þar sem ég mjakast áfram hægt og rólega áfram inn í musteri mammons.  Er skapi næst að ryðjast í gegnum neyðarinnganginn til að sleppa þessari vitleysu.  En hvað finnst ykkur, er ég að gera úlfalda úr mýflugu?