Crappy Valentinesday!

Fékk áskorun um að láta pirring minn í ljós í garð þess dags er ku vera í dag.  Sjálfum Valentínusardeginum. 

Þegar ég var á unglingsaldri þekkti maður ekki daginn af öðru en úr bandarískum sjónvarpsþáttum og bíómyndum.  Þá fannst mér hugmyndin afleit og aðeins til þess gerð að láta þeim einhleypu, viðkvæmu sálum sem margar eru til, líða illa yfir því að fá ekki eitthvað væmið kort með hjarta á.  Þá þakkaði ég mínum sæla að vera laus við þennan dag.  Nú hefur í nokkur ár borið á því að Íslendingar hafi tekið upp þennan kjánalega sið.  Kjánalega segi ég, því ég sé ekkert rómantískt við það að fólk gefi ástinni sinni (oj væmið) blómalufsur eða súkkulaði að maula vegna þess að einhver bandarískur siður kveður á um það.  Þetta á svo sem alveg við um aðra svona daga; af hverju ætti að vera gaman að fá eitthvað svona dót af því að það er samfélagslega viðurkennt að festa kaup á því en ekki af því að viðkomandi einstaklingur finnur það upp hjá sjálfum sér að gleðja einhvern annan. 

Sem sé, ef einhver hefði ætlað að senda mér blóm eða annan varning í tilefni dagsins bið ég viðkomandi um að eyða sparifénu sínu í eitthvað annað.  Við slíka sendingu myndi ég aðeins finna til ergelsis en ekki gleði.

Athugasemdir

[Agla (IP-tala skráð) 14.2.2008 kl. 17:45]

Já ég fæ aulahroll upp úr og nið´rúr við það eitt að heyra nafn dagsins......

[Kristrún (IP-tala skráð) 16.2.2008 kl. 11:12]

Haha ég er alveg sammála þér elsku Anna! Þetta er svo asnalegur dagur og allt þetta" I lvoe you" dót er svo hrikalega akríllegt og feik að það hálfa væri nóg. Sem betur fer er minn kærasti á sömu bylgjulengd og ég með svona dót. Ég keypti þó hjartalega öskju með jarðarberjum handa okkur þennan dag, en það var bara af því að mig langði í þessi jarðarber sem voru hrikalega "djúsi". Ég missi reyndar líka alltaf af "bóndadeginum" og "konudeginum" en það eru líka dagar þar sem fólk er neytt til að kaupa hitta og þetta handa hvort öðru. Ég hef bara komist að því að ég meika ekki "hefðir" vill bara fá að ráða hvað ég geri við minn tíma og mína peninga. Danir eru nefnilega svo mikið hefðafólk að það er nánast refsivert að segja nei takk ef manni er boðið í þeirra heilögu afmæli. jæja verð að hætta þessu röfli, þetta er jú þitt blogg hehe.

knús sætust :)

[Inga Salla (IP-tala skráð) 17.2.2008 kl. 23:25]

Anna mín (Georg) Þú skrifa svo oft eitthvað gáfulegt og sjaldan eins og nú, þessir  leiðinda væmnu hallærisaulalegu bandarísku siðir fara hrikalega í mínar fínustu.  Annars gaf ég Agli Loga flotta lopapeysu í dag, og sennilega af því að amma María fæddist 17 febrúar 1898. kv. Ingsal.