Nú set ég myndir af kisu, sem hefur fengið nafnið Lotta, við hverja færslu. Verð því að hafa sérlega hipp og kúl texta til að vega á móti þeirri væmni.
Talandi um það að vera væminn í sambandi við gæludýrin sín, þá er til eitthvað sem heitir Dýraland.is. Þetta samsvarar því stórmerkilega samfélagi Barnalandi. Á Dýrandi eru myndir af gæludýrum fólks og sumir hverjir blogga fyrir hönd dýrana. T.d. eitthvað á þessa leið; Ég var voðalega óþekk í dag, nagaði uppáhalds skóna hennar mömmu og kúkaði í sófann. Mamma var voðalega reið en svo strauk ég mér upp við fótinn á henni og heillaði hana með stórum brúnum augunum og hún gleymdi allri reiði.
Þess má geta að þetta er tilbúinn texti og á sér enga stoð í raunveruleikanum.
En mér finnst stórmerkilegt að vitiborið fólk geti staðið í svona vitleysu. Ég var reyndar mjög lengi að taka þetta Barnalandsdæmi í sátt svo e.t.v. finnst mér sjálfsagt mál að leggja orð í munn málleysingjana eftir einhvern tíma.
Talandi um Barnaland. Þá vorum við að ræða það í vinnunni um daginn að eftir örugglega ca. 15 ár mun Persónuvernd fá á borð til sín einhver mál varðandi þá síðu. Ekki eru blessuð börnin spurð hvort þau vilji hafa myndir af sér alsberum á netinu eða hvort þau vilji að skrifað sé í þeirra nafni þar sem þeim er gert upp einhverjar tilfinningar og hugsanir. Ég man hvað mér þótti hræðilegt þegar gestir fóru að skoða myndaalbúm heima, en í einu þeirra leyndust sérlega dónalegar myndir af mér. Þar var ég örugglega um 2-3ja ára, alsber í skóm að raka garðinn hjá afa og ömmu. Ég held ég hafi jafnvel beðið mömmu um að taka þessar myndir úr albúminu en ekki gerði hún það. Veit ekki hvort ég hefði verið sérlega hrifin ef þessu hefði verið skellt á netið.
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.