Hippar

Fór á Kaffi Hljómalind í gærkvöldi á tónleika.  Þetta voru einhver ultimate krútt sem voru að spila, frá Frakklandi og Kanada held ég.  Þau spiluðu á voða flippuð hljóðfæri og voru almennt bara mjög flippuð hvort sem var í klæðaburði eða framkomu.  Þetta var samt voða fyndið og skemmtilegt.

Nema hvað.  Aldrei hef ég séð jafn marga hippa samankomna, nema þá kannski á ferð minni um Indland þar sem hvítu ferðamennirnir voru flestir eins og komnir beint frá Woodstock.  Þarna voru allir strákarnir með sítt hár og í lufsubolum, og stelpurnar í alls kyns sérkennilegum múdderingum.  Ekki myndi ég segja að klæðaburður minn sé mjög stífur eða litlaus en þarna leið mér eins og einhverri snobbhænu þar sem ég hafði farið í fínni fötin og greitt á mér hárið.  Eina leiðin til að reyna að falla inn í hópinn var að vefja upp á hárlokkana og nudda þá upp og niður og reyna að mynda dreadlocks í flýti.  Nennti þó ekkert að vera að standa í því.  En hippar eru friðsamlegasta fólk og vænstu skinn svo ekki varð ég fyrir aðkasti þó ég væri með hreint og greitt hár og í nýjum kjól.